મહેકતા ફૂલ નથી મારી પાસે,
કાગળો ની કહાની મોકલું છું.
મીઠું અમૃતજળ નથી મારી પાસે,
વ્હાલ નો દરિયો મોકલું છું.
સંબંધો ની સજ્જતા નથી મારી પાસે,
આંખો ની રોશની મોકલું છું.
સાચા મોટી તો નથી મારી પાસે,
બસ એક ખુશી નો પલ મોકલું છું.
આ તો છે શબ્દો ની કહાની,
શબ્દો નથી મારી પાસે,
એક “અનેરી” આશ મોકલું છું
– અંકિતા છાંયા( અનેરી)
ઝબકતી આંખો નો પલકાર છે તું,
ચળકતી સવારની ઝાકળ છે તું,
મારા દિલ ની ધડકન છે તું,
મારા સ્વપ્નો નો રાજા છે તું,
હકીકત માં તો ના મળ્યો સહારો તારો,
મારી સ્વપ્ના ની દુનિયા છે તું.
હારી ને પણ જીતી છું જિંદગી ને,
સદાય સાથે રહે એ પ્રેમ છે તું.
મારા શ્વાસ ની સુગંધ છે તું,
મારા હોઠો નું સ્મિત છે તું,
મારી આંખો ની ચમક છે તું
‘અનેરી’ એક આશ છે તું.
– અંકિતા છાંયા’અનેરી’
સમુદ્ર ની એક લહેર માં,
એક છીપલું મળી જાય.
આ કલરવ ભર્યા વાતાવરણ માં,
એક પતંગિયું મળી જાય.
આ દુનિયાના માનવીઓમાં,
ક્યાંક ઈશ્વર મળી જાય.
આ ભટકતી નાવો ને એકાદ
કિનારો મળી જાય.
‘અનેરી’ આ ઇચ્છાઓ માંથી,
કદાચ એક ઈચ્છા મળી જાય.
સુરજ ની રોશની માં ઝળહળવું છે મારે,
ચંદ્ર ની ચાંદની માં ચમકવું છે મારે,
તારા ના તેજ માં ટમટમવું છે મારે,
ખીલતા ગુલાબ માં ખીલવું છે મારે.
અમાસની કાળી રાત માં અદ્રશ્ય થવું છે મારે,
પૂનમ ના ચંદ્ર માં ચમકવું છે મારે,
ગિટાર ના તાર માં રણઝણવું છે મારે,
સાગર ના નીર માં ઘઘુમવું છે મારે.
તૂટતા દિલ ની સાથે તૂટવું છે મારે.
નવા સંબંધ ની સાથે જોડાવું છે મારે.
આ ‘અનેરી’ આશ માં લેહરાવવું છે મારે,
સપના ની જીત માં જીવવું છે મારે.
-અંકિતા છાંયા (અનેરી)
સપનાઓ ની “અનેરી” દુનિયામાં,
કોઈક ખોવાઈ ગયું છે.
ચમકતી મોતી ની માળા માં,
એક મોતી ફિક્કું પડી ગયું છે.
બધા ફૂલો માં કોઈ એક ફૂલ
મુરઝાઈ ગયું છે.
સમુદ્ર માં રહેલી નાવ માંથી,
એક નાવ અદ્રશ્ય થઇ ગઈ છે.
આકાશ માં ટમટમતા તારાઓ માંથી ,
એક તારો ખરી પડ્યો છે.
-અંકિતા છાંયા(અનેરી)
કોઈ કવિ ની કલ્પના નથી,
કોઈક ની આરઝૂ છું હું.
કોઈ બાગ નું ફૂલ નથી ,
બસ એક પતંગિયું છું હું.
કોઈ મહેકતી સુવાસ નથી,
એક ઠંડી હવા નો એહસાસ છું હું.
કોઈ કવિ ની કવિતા નથી,
કોઈક ની જિંદગી છું હું.
કોઈ નિષ્ફળ ની હર નથી,
કોઈક ની મેળવેલી જીત છું હું.
કોઈ જીવંત વ્યક્તિ નથી,
બસ એક ‘અનેરી’ આશ છું હું.
– અંકિતા છાંયા (અનેરી)
પળ પળ તરસતી તારા માટે,
ખન ખન ખનકતી તારા માટે.
હંમેશ ખોવાતી તારા જ સ્મરણ માં,
આ હૈયું ધબકે છે તારી જ માટે.
આંખો વરસે છે તારા વિરહ માં,
ને કાન તરસે છે તને સાંભળવા,
શું કામ રિસાય છે આટલું ઓ કા’ન,
આ રાધા થઇ છે તારી દીવાની.
જીવ જાય છે હવે તારા વિરહ માં,
એક જ ‘અનેરી’ ઝંખના છે તારા મિલન ની….
– અંકિતા છાંયા (અનેરી)
કરવા જેવા કામ ઇશ્વર મને કરવા નથી દેતો,
કે દુશ્મન જીવવા નથી દેતો અને
દોસ્ત મરવા નથી દેતો…
અજીબ કસમકસ મા ફસાતો જાઉ છું, શ્વાસ લેતો લેતો
કે વિશ્વાસ ડુબવા નથી દેતો અને
અંધ વિશ્વાસ તરવા નથી દેતો…
મારૂ થયું મરણ અને આ પડ્યો છે દેહ હેઠો,
પણ છેક સુધી ખુદ્દાર રહેવાની ટેક લીધી છે મેતો,
હું ઉધારનો એક શ્વાસ પણ તેથી નથી લેતો…
– “શબ્દશ્યામ” આશિષ ઠાકર ક્રુત
તારા વિયોગ માં ગમ નું ગીત બનવા ચાહું છું
તારા આગમન ની સોહામણી સવાર બનવા ચાહુ છું
તારી ખુશી માં તારા ચહેરા નું સ્મિત બનવા ચાહું છું
તારા ગમ માં તારી પરિપક્વ વિચારધારા બનવા ચાહું છું
તારી હળવાશ માં તારા પ્રેમ ની મિરાત બનવા ચાહું છું
તારા સંઘર્ષ માં તારું મક્કમ મનોબળ બનવા ચાહું છું
ફક્ત એટલુજ કહેવા માંગું છું કે
બની શકું તો તારી નબળાઈ નહીં, તારી તાકાત બનવા ચાહું છું
— પૂનમ દોશી
કે એક તણખલું પણ દીવાર જેવું ભાશે છે,
જ્યારે એ તારા-મારા વચ્ચે આવી જાય છે,
અને આ વ્યર્થના ચાંદ તારાની જરૂરત શું છે,
તારૂં મુખડું ક્યાં ઓછો પ્રકાશ રેલાવે છે,
તારા કેશની લટ પણ મને બહુ સતાવે છે,
નીરખું તને કે તરતજ તારા ચહેરા પર દોડી આવે છે,
કસ્બીએ કંડારેલા તારા નાક-નેણ જોતાં નજર થંભી જાય છે,
તને કહું કંઇક તે પહેલાં તો બુટ્ટી તારા કાનની મલ્કાય છે,
અને તારી ઓઢણી જોઇ ને મને તો ઇર્ષા ઊભરાય છે,
કેવી તે મનમોજી ઘડીકમા તુજ થી લીપટી જાય છે,
સાચું કહું તો મારી ઇચ્છાઓ તો આમ ઘણી છે,
પણ દુઆમા હોઠ પર નામ તારૂં જ આવી જાય છે…
– “શબ્દ્શ્યામ” આશિષ ઠાકર ક્રુત